Hełm alembiczny z tubusem

Naczynie pełniące rolę nasadki destylacyjnej. Na powierzchni hełmu następowało wykraplanie par, które spływały po ścianie wprost do rynny, skąd boczną rurką odprowadzane były do odbieralnika. Najlotniejsza frakcja mogła być odprowadzana przez rurkę osadzaną w tubusie u szczytu hełmu. Hełm nasadzany był na naczynie, w którym podgrzewany był roztwór destylowany, w osiemnastowiecznym nazewnictwie określane jako bania, kurkubita. Całość zestawu - kolba i hełm określano jako alembik. Szkło zapowietrzone, o odcieniu zielonkawym.